Gij zijt de gave Gods, Gij zijt
de grote Trooster in de tijd,
de bron waaruit het leven springt,
het liefdesvuur dat ons doordringt.
(Uit Veni Creator Spiritus – 9de eeuw)
Onstuimig, uniek, buitengewoon zo kan je wel de Pinksterviering noemen van zondag 23 mei op het grasveld achter de Sint-Kwintenskerk. Voor het eerst sinds maanden mochten we samen Eucharistie vieren met 50 personen weliswaar in open lucht.
We vierden het doopsel, vormsel en eerste communie van Hannah, Marlène, Michaela en Cyusa, het doopsel en de eerste communie van Shema en het vormsel van Koen, Vijola en Gautier.
Een bont gezelschap met opgetrokken kragen en hopend dat het niet ging regenen maar blij en ontvankelijk voor de woorden van Jezus in het Evangelie: “Nogmaals zei Jezus tot hen: vrede zij u” (Johannes 20, 19-23).
Enkele citaten uit de homilie van pater Ger-Jan:
“Zo is Pinksteren de dag waarop we vieren dat de christelijke gemeenschap geboren werd en we doen dat in dankbaarheid en in verwondering, want die oude Kerk van ons had er net zo goed niet meer kunnen zijn. Het is een wonder dat de Kerk er nog steeds is.”
“Er werd in wezen geen Kerk gesticht, maar er ontstond eerder een christelijke beweging. Wat velen nog altijd zal verwonderen, is hoe snel die christelijke beweging zich over het Middellandse Zeegebied verspreidde, uitmondend in kleine christelijke gemeenschappen.”
“Ik hoop en verwacht dat er iets gaat bewegen; dat er vernieuwende gemeenschappen zullen ontstaan. Want een mens is geen eiland. Die gemeenschappen zullen er misschien heel anders en onverwacht gaan uitzien, zoals ook de eerste christenen nergens pasten in de lappendeken van volkeren en godsdiensten in het Romeinse rijk. Maar als de leerlingen van Jezus toentertijd angstvallig binnen waren blijven zitten, dan was die beweging er nooit gekomen.”
“Maken we ruimte in onszelf voor de adem van God zodat we nieuw geboren worden. Laten we maar gaan zingen. ‘Dat wij volstromen met levensadem.’ Zingen staat nog het dichts bij het spreken in talen. En bidden we dat alle verstarring in ons zal wegwaaien en verbranden, zodat we voluit leven, eindelijk geboren.”
Gedoopt met water “In de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest”, gevormd met chrisma “Ontvang het zegel van de Heilige Geest, de gave Gods” en het Brood van leven ontvangend “het Lichaam van Christus” dat waren werkelijk de hoogtepunten van deze viering.
De gemeenschap kon nu eensgezind verder Eucharistie vieren.
Omdat er nog geen wind en beweging genoeg was werden de feestklokken van Sint Kwinten geluid.
Dank aan allen die deze zusters en broeders hebben voorbereid tijdens de catechese en allen die hebben meegewerkt tot het welslagen van de viering.
Dank aan de Heilige Geest dat hij voelbaar aanwezig was alsof hij letterlijk zei: “Blijf niet bij de pakken zitten. Kom in beweging. Laat verstarring wegwaaien en leef voluit.”
