Sinds september 2014 kent de Sint-Antoniuskapel op het Pater Damiaanplein elke vierde donderdag van de maand een ongebruikelijk sluitingsuur. Rond 23.30 u. wordt de grote houten deur gesloten door pater Juan-Carlos. In niet-coronatijden heerst er dan vaak nog een behoorlijke drukte op de Leuvense straten. Donderdagavond is immers uitgangsavond. Waarom zou een kort of wat langer bezoek aan een kapel of een kerk voor een student niet eveneens een optie zijn op zo’n avond?
Maandelijks zorgt een groep van studenten en enkele gelovig actieve volwassenen voor een Open Kerk op dit onverwachte moment. Dat concept heet Nightfever en ontstond in 2005 in Duitsland. Het sloeg aan en prikkelde ook andere kerkgemeenschappen de kerkdeuren ’s avonds te openen. In de stemmig verlichte kapel is een spot gericht op het altaar waar het Heilig Sacrament uitgesteld staat. Een wit en een rood doek sieren het altaar met her en der kleine theekaarsjes en een lichtslang die tot vooraan loopt. De aandacht wordt zo automatisch gericht op het altaar. Enkele jongeren spelen zachte instrumentale muziek, afgewisseld met gezongen hedendaagse lof- en aanbiddingsliederen en momenten van stilte. Wie verder rondkijkt, ontdekt dat aan de zijkant enkele priesters in albe en stool mensen ontvangen voor een gesprek, en vaak is dit een biechtgesprek. Ieder die binnenkomt ontvangt een kaarsje dat vooraan bij het altaar geplaatst kan worden. Zo groeit het licht gestaag. Op kleine papiertjes kunnen bezoekers een bede noteren en die eveneens vooraan in een mand deponeren.
Nightfever heeft binnen plaats maar evenzeer buiten. Op het plein spreken enkele studenten voorbijgangers aan met een uitnodiging: ‘Ik schenk je dit kaarsje om het te ontsteken in de kapel. Misschien denk je wel aan iemand voor wie je dit kaarsje wil laten branden?’ Het is één van de mogelijke uitnodigingsformules. Vaak ontstaan kleine gesprekjes: ‘Nightfever, wat is dat juist?’ en ‘Waarom staan jullie hier buiten op dit uur?’ Sommige mensen verkiezen hun weg verder te zetten, maar anderen gaan in op de uitnodiging. De meesten verblijven kort in de kapel en bezoeken soms ook voor het eerst de crypte van de grootste Belg, pater Damiaan. Bijna steeds klinkt een ‘dank u’ nadat de kapel verlaten wordt, en soms ontstaat er dan opnieuw een gesprek, vaak geloofs- en zingevingsgesprekken: ‘Ik heb voor mijn overleden grootmoeder het kaarsje ontstoken. Ik zag haar graag en mis haar zo…Zou zij nu in de hemel zijn? Geloof jij dat…?’
Reinhilde Abts, student verpleegwetenschappen getuigt:
“Ik zat in het 6de middelbaar toen ik voor het eerst naar Nightfever in Leuven ging. Ik herinner me er niet heel veel meer van, maar ik weet dat ik geraakt werd door de echt biddende sfeer die er hing. Bovendien waren er enkele jongeren liedjes aan het zingen, en op die leeftijd was dat voor mij fantastisch. Tijdens mijn studententijd had ik meer vrijheid om op regelmatige basis aanwezig te zijn. Dit werd voor mij een ankerpunt van geloof en gebed tussen mijn studies en stages door. Even op adem komen, samen zingen, mensen ontmoeten.
Na een tijd voelde ik me zekerder om heel open over mijn geloof tegen wildvreemden te praten en deed ik de stap naar buiten toe. Al snel merkte ik hoe prachtig de ontmoetingen kunnen zijn met de mensen op straat! Een keertje ontmoette ik een jonge student die naar zijn kot terugliep en de dag erna examen had. Ik stelde hem voor een kaarsje te komen branden en even stil te worden. Hij was duidelijk erg gespannen. Hij bedankte me, zei dat hij het heel vriendelijk vond, maar liep door. Nog geen 10 minuten later kwam de jongen naar me toe, nam het kaarsje en ging alsnog naar binnen. Toen hij na een tijdje weer buiten kwam, vroeg ik of hij blij was dat hij het gedaan had. Hij antwoordde ja, zei dat hij terug moed had gevonden om verder te studeren voor zijn examen de dag erna.
De opdracht om mensen op straat uit te nodigen, vind ik prachtig omdat je de mensen uitnodigt even bij God stil te zitten. Jij bent degene die hen gewoon mee naar binnen neemt, hen even laat zitten bij het sacrament en eventueel een luisterend oor biedt. Maar wat er in het hart van de mensen gebeurt, dat weet God alleen.”
Kaat Vandeputte, student filosofie getuigt:
“Nightfever is thuiskomen. Iedere vierde donderdag van de maand kijk ik steeds met blijdschap uit naar de avond. Ik skipte er zelfs menig laat college voor… Het zachte gezang op de achtergrond en de kaarsjes die je naar voor kan brengen, maken iedere Nightfever tot een speciale avond. Kenmerkend en treffend aan deze avonden is de sfeer van hartelijke verwelkoming. Je voelt je meteen thuis. Bekend of onbekend, iedereen wordt steeds met veel warmte ontvangen. Die liefdevolle sfeer helpt je de deur van je hart voor Hem te openen (Het lichtsnoer dat naar het altaar loopt, helpt je ook om Hem te vinden). In de stilte en de zachte aanbiddingsmuziek kan je tot Hem komen en je lasten aan Zijn voeten leggen. Hier op deze plek word je bemind. Door de mensen om je heen en door de Heer. Nightfever is thuiskomen in een liefdevolle en geborgen omgeving. Thuiskomen bij de Heer.”
Een Nightfeveravond verloopt als volgt: 20.00 u. eucharistie, 20.45 – 23.00 u.: aanbiddingstijd in de kapel en uitnodigingstijd op straat. Wil je graag maandelijks een digitale herinneringsuitnodiging ontvangen? Mail dan: nightfever.leuven@gmail.com.
Voorlopig gaat omwille van corona de Nightfeveravond door in de Sint-Kwintenskerk op 27 mei: 18u Eucharistie met daarna Aanbidding tot 21u30 (in open lucht bij goed weer).
Fotos: Koen Van den Bossche